فرزندانم

آسمان چشمت ابری و دلت غمگــــــین مباد

خاطرت ناشاد و شادی در پس پرچین مباد

هر کجا پر میکــــــــشد مرغ خیالت شادمان

از خدا می خواهم آنجا بال و پر سنگین مباد

نان گرم و آب ســَــــردی آرزو مندم  تو را

در شئون زندگی ، رخساره ات پُر چین مباد

مملو از شادی و مهر و دلخـوشی باشد دلت

آرزو دارم د لت ، پُرکینه و چرکـــــین مباد

خنده از لبهای تو جاری ، چو جوهای روان

خالی از لبخندها ، آن چهره ی شیرین مباد

از حسود واز بخـــیل و چشم ِشور وبی حیا

در امان باشی الهی ، سینه ات پُر کـین مباد

ازتو می خــــــواهم خدایا ، از بلایای زمان

ایمنش دار و دعایش خـــــــالی از آمین مباد